در پرتو مهر یزدان پاک

خوشا آنانکه در گهواره مردند

من اصلا نمیدونم بعضی ار آدما چطوری آفریده شدن که اینقد متفاوتند.وقتی خدا انقدر مهربونه انقدر خوبه چطوریه  که بعضی از بنده هاشو اینقدر بی رحم آفریده.

2 نفر توی زندگیم هستن که همیشه دارن عذابم میدن و من اصلا نمیدونم باهاشون چیکار کنم.حتی نمیتونم حرفمو بهشون بزنم و این بیشتر عذابم میده...............

هیچ دوست واقعی وجود نداره همش تعارف و خود نماییه .خودت بهترین دوست خودتی

سلام اگه خدا بخواد دیگه میخوام توی وبلاگم مطلب بذارم.

امروز روز پر کاری داشتم و خسته شدم ولی می ارزه .چون وقتی بیکارم و هیچ حرکتی نمیکنم از خودم بدم میاد.

سعی میکنم بیشتر به وبلاگم برسم راستش یه مدت خیلی افسرده و غمگین بودم برای همین نتونستم چیزی بنویسم

 دلم تنگ است

 دلم تنگ است دلم اندازه حجم قفس تنگ است

سکوت از کوچه لبريز است صدايم خيس و باراني است

نمي دانم چرا در قلب من پاييز طولاني است

            سال نو مبارک

تا دلی آتش نگیرد حرف جان سوزی نگوید...

 ایمان ترانه آدمی

ترانه ای روی زمین افتاده بود.

قناری کوچکی آن را برداشت و در گلوی نازک خود ریخت.

ترانه در قناری جاری شد. 

با او در آمیخت.

ترانه آب شد.

ترانه خون شد.

ترانه نفس شد و زندگی .

قناری ترانه را سر داد .ترانه از گلوی قناری به اوج رسید.

ترانه معنا یافت.

ترانه جان گرفت.قناری نیز.

و همه دانستند که از این پس ترانه بودن است.

ترانه هستی است .

ترانه جان قناری است.

         *****************************************

         ایمان ترانه آدمی ست قناری بی ترانه میمیرد 

                      و آدمی بی ایمان.